Menu
Heb je klachten aan voet, enkel of onderbeen? De aard van deze klachten en achterliggende oorzaken kunnen soms behoorlijk complex zijn. Daarom hebben wij een overzichtelijke klachtenwijzer voor je samengesteld. Daarin vind je meer informatie én tips om van deze klachten af te komen. Heb je nog vragen? Neem dan gerust contact met ons op!
Bij de ziekte van Sever raakt de groeischijf van de hiel geïrriteerd of ontstoken door een te grote trekkracht van de achillespees. Deze aandoening komt vaak voor bij kinderen tussen de 8 en 13 jaar oud. Vaker bij jongens dan bij meisjes. Het hielbeen krijgt te maken met drukopbouw tijdens activiteiten als sporten. Naast pijnklachten kan dit ook gepaard gaan met zwelling van de achterzijde van de hiel. Het hielbeen is geirriteerd en er is vaak sprake van een afwijkende stand van de voet, waardoor de klachten toenemen.
De pijnklachten bevinden zich voornamelijk in de hiel. In zo'n 50% van de gevallen zit de klacht in beide voeten. Je merkt vaak dat kinderen de neiging hebben op de tenen te lopen, om het hielbeen te ontlasten. Op blote voeten lopen verergert de klachten. De pijnklachten worden geprovoceerd door sporten, maar zijn ook na deze activiteiten nog aanwezig.
Het is belangrijk om de irritatie of ontsteking van de groeischijf van het hielbeen te verminderen. Dit kan bereikt worden door de hielbelasting te beperken. er kan schoenadvies gegeven worden, afhankelijk van de ernst en de duur van de klachten. Het gaat dan vooral om de demping van de schoenzool. Het is ook mogelijk om een podotherapeutische inlay in te zetten, waardoor het hielbeen gecorrigeerd en ontlast wordt. Met de juiste therapie kan een kind pijnvrij worden, zodat er geen belemmeringen in activiteiten ontstaan. Pijnklachten die veroorzaakt worden door de groeischijf verdwijnen als de groei stopt.
Bij de meeste mensen is het hielbeen aan de achterzijde egaal gevormd en bijna rond. Soms zie je dat een botuitsteeksel aan het hielbeen vast zit. Dit kan aan een of aan beide voeten voorkomen. Je hebt dan last van een harde, benige bult aan de achterzijde van het hielbeen ter hoogte van de achillespees. Het uitsteeksel kan bestaan vanaf de groei, maar ook later worden gevormd door te veel druk op de plek van het bot. Deze bult zelf geeft vaak geen klachten, de extra botaanwas veroorzaakt vaak de irritatie.
Aan de achterzijde van het hielbeen is een bult zichtbaar. De verdikking is hard en je kunt deze niet wegdrukken of bewegen. De verdikking kan pijnlijk aanvoelen, vooral als je schoenen draagt. Het hakstuk van de schoen biedt geen ruimte voor de verdikking, waardoor wrijving en druk op de bult ontstaat. Het lopen op blote voeten is daarom vaak prettig. Soms zie je dat er roodheid ontstaat door de wrijving, al dan niet in combinatie met een ontsteking of irritatie aan de achillespees.
De schoenmaker kan je schoenen laten aanpassen, waarbij de precieze locatie van de haglundse exostose wordt bepaald en het hakstuk van de schoen wordt aangepast aan de vorm van je hielbeen. Hierdoor ontstaat er geen druk meer op de pijnlijke botaanwas. Soms helpt het om een hakverhoging te dragen in je schoen, zodat de druk van de schoen en daardoor die van de achillespees op het hielbeen verandert. Zorg er wel voor dat je die hakverhoging in beide schoenen legt, om te voorkomen dat je scheef gaat lopen.
Als met bovenstaande opties de klachten niet verminderen en wanneer je er veel last van hebt, is het mogelijk om de haglundse exostose operatief te laten verwijderen.
Onder de bal van de voet en de hielen bevinden zich een soort dempers. Deze dempers beschermen de voet en vangen de eerste klappen op tijdens het lopen. Vetkamers worden deze dempers ook wel genoemd. Worden deze vetkamers dunner, dan vermindert de functie. Hierdoor worden de structuren die door de vetkamers worden beschermd extra belast.
Bij het fat pad syndrome – voelt het alsof je hiel gekneusd is. Een vermoeid of brandend gevoel in de voet zijn klachten die op vetkamerschade kunnen duiden. De pijn zit vaak aan de zijkant van het hielbeen of in het midden onder de hiel. Het komt vooral voor bij sporters en bij ouderen.
Het is helaas niet mogelijk om vetkamers via een operatie te herstellen. Een podotherapeut kan wel zorgen voor zolen die de intacte vetkamers bij elkaar houden. Hierdoor is de hiel alsnog in staat om de onderliggende structuren te beschermen. Is het vetkussen erg versleten, dan kun je inlays met een verhoogd schokabsorberend vermogen gebruiken. De zool neemt in dat geval de functie van de vetkussens over.
Onder de voet loopt een lange, driehoekige peesplaat van het hielbeen naar de bal van de voet. Dit heet de fascia plantaris. Deze peesplaat heeft een ondersteunende werking op de voet en vangt schokken op tijdens het lopen. We noemen hielspoor ook wel fasciitis plantaris. Een zuiver hielspoor is een doornvormige kalkafzetting van het hielbeen. Er zijn veel mensen die een hielspoor onder hun hielbeen hebben, maar daar geen pijnklachten aan ondervinden. Pijnklachten volgen over het algemeen na beschadiging aan de peesplaat. Deze beschadigingen komen voort uit overbelasting van de fascia plantaris, opgelopen door het uitvoeren van een staand of lopend beroep, het snel uitbouwen van een hardloopprogramma of door overgewicht.
Pijn onder de hiel is de meest voorkomende klacht bij hielspoor. Daarnaast voel je scherpe, stekende pijn bij de eerste passen. Wanneer je eenmaal op gang bent worden de pijnklachten minder of ze verdwijnen zelfs. Pijnklachten worden vooral ervaren na dagelijkse activiteiten. Soms voel je de pijn doorstralen richting de voetholte.
Pas je belasting aan, aan het klachtenbeeld. Verergeren de klachten bij een bepaalde activiteit, stop hier dan tijdelijk mee. Je kunt het genezingsproces versnellen door de peesplaat onder je voet te masseren met een golfbal. Taping of een therapie-sok kan de pijn verlichten, doordat deze hulpmiddelen de voetboog en de aangedane peesplaat ondersteunen.
Ontstekingsverschijnselen kunnen verminderen door shockwavebehandelingen. Met rekoefeningen verhoog je daarnaast de genezingstendens en de doorbloeding. Het is te adviseren om je voetstand en looppatroon te laten analysere. Hierdoor kan de voet optimaal worden afgewikkeld. Een podotherapeutische inlay kan de pijn verminderen.
Onder de bal van de voet bevinden zich de kopjes van de middenvoetsbeentjes. Deze zijn bedekt met elk een eigen gewrichtskapsel. Is er sprake van een afwijkende voetstand of een plotse verandering in de belasting, dan kan de voorvoet geïrriteerd raken. Je merkt dat aan klachten als irritatie of ontsteking van het gewrichtskapsel, ook wel capsulitis.
Je voelt een zeurende en stekende pijn onder de bal van de voet, soms met uitstraling richting de tenen. Bij belasting verergeren de klachten. Soms is er lokaal roodheid of een verdikking. De pijn is meestal het hevigst bij het afwikkelen van de voet. Het lichaam verplaatst zich dan over de tenen, waardoor de meeste druk op de gewrichtskapsels ontstaat. Het afzonderlijk bewegen van de tenen naar boven of beneden kan de pijnklachten veelal opwekken.
Steunzolen kunnen helpen, omdat ze de druk onder de voet reduceren. Ook kan de voetstand worden gecorrigeerd, om zo naast het opvangen van de aanwezige pijnklachten de kans op herhaling te verminderen. Als er daarnaast sprake is van eeltvorming onder de bal van de voet, is het raadzaam dit met regelmaat te laten verwijderen door een medisch pedicure.
Bij jicht, een veelvoorkomende aandoening, hopen urinezuurkristallen zich op in de voet. Meestal is het gewricht van de grote teen aangedaan. Jicht komt ook voor in andere delen van het lichaam. Urinezuur bevindt zich namelijk in de bloedbaan en verplaatst zich door het hele lichaam. Wanneer verzuring plaatsvindt, dan slaat deze stof neer in de vorm van scherpe kristallen in een gewricht. Een jichtaanval kan zich op elk moment van de dag voordoen.
Je voet is extreem gevoelig als je een jichtaanval hebt. De teen – en soms ook de voet – wordt warm, dik en rood. Je ziet vaak ook dat de huid gaat glanzen. De voet is pijnlijk en soms zelfs stekend. Belasten is meestal niet mogelijk met jicht. Soms vormen zich ook knobbeltjes onder het huidoppervlak. Deze zijn zicht- en voelbaar van buitenaf. Dit zijn de afgezette urinezuurkristallen. Het is ook mogelijk dat je last krijgt van koorts en misselijkheid bij een jichtaanval.
Het is belangrijk om de aangedane voet hoog te leggen en zo min mogelijk te belasten. De pijn kun je verminderen met paracetamol en koude doeken. Probeer geen ijskompressen te gebruiken, omdat die de ontsteking kunnen verergeren. Naast reguliere pijnstillers is het verstandig je huisarts te raadplegen om de ontsteking te remmen. Is de onsteking weggetrokken dan kun je je voet weer gaan bewegen. Probeer na een jichtaanval je dagelijkse beweging snel weer op te pakken. Dit verkleint de kans op verstijving.
Om een nieuwe aanval te voorkomen, is het belangrijk in beweging te blijven. Een podotherapeut kan ook helpen, wanneer je gewrichten zijn verstijfd of pijnlijk blijven. De therapeut kan zooltjes aanmeten, waardoor de voetfunctie optimaliseert en zo het teengewricht ondersteunt en beschermt. Gezond leven, voldoende vochtinname, niet roken en geen alcohol nuttigen is daarnaast ook erg belangrijk bij het voorkomen van deze klachten.
Hallux rigidus betekent dat je last hebt van een stijve grote teen. Dit wordt vaak veroorzaakt door artrose (slijtage van het kraakbeen) in het gewricht van de grote teen. Het kan ook voortkomen uit sportletsel. Soms kun je je grote teen prima bewegen wanneer je ontspannen zit, maar voelt deze alleen bij het lopen stijf. Is dat het geval, dan heb je last van hallux rigidus vanwege een te strakke buigpees van de grote teen.
Meestal heb je bij een hallux rigidus vooral pijnklachten bij het lopen. Het afwikkelen van de voet gaat dan vaak moeizaam of het is pijnlijk. Vaak zijn de eerste stappen na rust of in de cohtend het meest pijnlijk. De grote teen is minder beweeglijk en voelt stijf aan. De pijn is meestal gecentreerd aan de bovenzijde van het gewricht. Het komt ook voor dat er een knobbel ontstaat. Dit is botaanwas afkomstig van artrose.
Het grote teengewricht is beperkt bij een hallux rigidus, waardoor je je voet moeilijker kunt afrollen tijdens het lopen. Een schoen met een hakhoogte van 2,5 tot 3 centimeter, in combinatie met een zool waarvan de neus naar boven is afgerond, kan je voet helpen tóch af te wikkelen zonder het pijnlijke gewricht te forceren. Een steunzool kan daarnaast extra afwikkelruimte geven en de grote teen tijdens als het ware begeleiden bij het lopen. Zo wordt de belasting op het gewricht minder en verdwijnen de pijnklachten.
Als je het gewricht helemaal niet meer kunt bewegen en je er in het dagelijks leven erg veel last van hebt, dan is een operatie ook mogelijk. Afhankelijk van je persoonlijke situatie kan het gewricht worden schoongemaakt, vastgezet of vervangen.
Een hallux valgus is een standsafwijking van de grote teen. De grote teen wijst naar buiten, naar de tweede teen toe, in plaats van dat hij netjes recht staat. Soms is de nagel van de grote teen ook naar binnen gedraaid. Er ontstaat in veel gevallen een pijnlijke bult aan de zijkant van de voet. Als deze bult hard is, voel je het gewricht dat anders is gaan staan. Is de bult zacht, dan gaat het om een zwelling van de slijmbeurs die tussen het bot en de huid ligt. Dit heet bunion en kan rood en pijnlijk worden.
Een hallux valgus geeft niet altijd klachten. Is dat wel het geval, dan bevindt de pijn zich meestal aan de knobbel van het grote teengewricht, wat problemen geeft bij belasting. Zit er een bunion op, dan geeft het vaak veel meer klachten. Je ervaart dat dan vaak als een ontstekingspijn. Het kan hierdoor moeilijk zijn om passende schoenen te vinden, omdat de voorvoet breder is geworden. Staat de grote teen erg scheef, dan kan deze de stand van de tweede teen ook beïnvloeden.
Pijnklachten zijn gelukkig prima te behandelen door de juiste schoenen te dragen. Let erop dat er zo min mogelijk stiksels en naden over de knok van de grote teen lopen, dit zorgt namelijk voor drukpunten. Een steunzool kan ook helpen het grote teengewricht te ondersteunen, waardoor pijnklachten verminderen. Bij een lichte vorm van hallux valgus kunnen tapings in combinatie met voetentraining erg goed helpen. Een siliconen orthese of een teenspreider kan klachten verminderen en erger voorkomen. In operatie is tevens mogelijk bij ernstige gevallen.
Shin splints staat voor scheenbeenirritatie. Een blessure die volgt na overbelasting. Het komt vaak voor bij hardlopers en lange afstand-wandelaars. Het onderste tweederde gedeelte van het scheenbeen is meestal aangedaan. Pijnklachten kunnen ontstaan als de voet tijdens het landen te veel naar binnen zakt, de voetboog te weinig ondersteuning krijgt of wanneer er een krachtsverschil is tussen de spiergroepen aan de voor- en achterzijde van het been. Dit gebeurt vaak wanneer de belasting (te) snel wordt opgevoerd. Klachten kunnen ook ontstaan door een standsafwijking van de voet of een beenlengteverschil, waardoor tijdens het lopen een disbalans ontstaat.
De pijn is meestal voelbaar in het onderste deel van het scheenbeen. Soms voel je de pijn lager richting de enkel, of juist hoger tot aan de knie. Je voelt een scherpe en stekende pijn, een beetje te vergelijken met het gevoel van een hard voorwerp dat tegen het scheenbeen aankomt. Soms voel je de klacht voornamelijk in hurkzit. Lanzamer lopen verergert de klachten vaak. Ondanks een rustperiode komen de klachten terug. Een enkele keer ontstaat in de buurt van de pijn ook een oppervlakkige zwelling.
Zorg voor een verlaging van de belasting. Doorlopen met pijn verergert vaak de klachten. Bevindt de de blessure zich in het beginstadium dan loont het je scheenbeen dagelijks te koelen met een koude kompres. Taping is vaak effectief, omdat dit de spier ondersteunt tijdens belasting. Een podotherapeutische zooltherapie is vaak aan te raden om de klacht snel weg te nemen en in de toekomst te voorkomen. De podotherapeut zorgt voor een optimale houding en zorgt ervoor dat de voet voldoende correctie krijgt.
Aan de binnenzijde van de enkel bevindt zoch een soort tunnel die gevormd wordt door het enkelbot en een stevige, peesachtige band (het retinaculum). Door deze tunnel loopt denervus tibialis posterior, een zenuw die loopt vanuit het onderbeen naar de voet. Bij het tarsaal tunnel syndroom zit de zenuw gekneld in de tunnel. Dit kan ontstaan door diverse oorzaken, bijvoorbeeld na verzwikking van de voet waardoor de zenuw is opgerekt of bij een breuk in de achtervoet. Een afwijkende voetstand kan de klachten ook veroorzaken. Denk dan aan platvoeten of aan een verdikking van pezen aan de binnenzijde van de voet.
Je voelt een branderige pijn, die tintelend doof en stekend van aard is en zich vooral aan de binnenzijde van de enkel en aan de voetzool bevindt. De pijnen stralen soms uit naar de kuit. Je kunt ook last hebben van kramp in de voetzool. Door langdurige belasting van de voet kunnen de pijnlachten verergeren. In rust verdwijnen de klachten, is het wel mogelijk dat je er 's nachts last van hebt.
Steunzolen kunnen de klachten verminderen bij instabiliteit van de enkel en het hielbeen. Is er sprake van een zwelling aan de binnenzijde van de voet, dan is het (tijdelijk) dragen van een compressiekous te adviseren. De kous zorgt voor een vermindering van de zwelling en ondersteunt daarnaast het enkelgewricht. Fysiotherapie kan ook zeker helpen. Wanneer je de pijnklachten moeilijk onder controle krijgt, dan kan de huisarts eventueel pijnstillende medicatie voorschrijven. Verdwijnen de klachten niet dan is de klacht eventueel operatief te verhelpen. In veel gevallen legt een orthopedisch chirurg de nervus tibialis-zenuw dan vrij, waardoor de druk in de tunnel vermindert.
Tussen de middenvoetsbeentjes lopen spieren, pezen, bloedvaten en zenuwen. Bij mortonse neuralgie raakt een zenuw in de voorvoet bekneld. Meestal zit de zenuwbeknelling tussen het derde en vierde middenvoetsbeentje, al is het ook mogelijk dat de klacht tussen andere beenderen voorkomt. De klacht gaat vaak gepaard met een afwijkende voetstand, waaronder een holvoet, hallux valgus of spreidvoet. Ook kan de klacht ontstaan door letsel door sport- of beroepsuitoefening.
Een mortons neuroom geeft brandende stekende pijn.Vaak vooral voelbaar onder de bal van de voet, met name aan het begin van de derde en de vierde teen. De pijn kan uitstralen naar de tenen, deze kunnen ook doof aanvoelen. Men omschrijft het ook wel eens als krampende pijn of een soort elektrische prikkeling. De klacht neemt toe bij belasting, maar verdwijnt vaak in rust. De klacht is bijna altijd afhankelijk van de schoen: de klachten nemen toe bij het dragen van smallere schoenen al dan niet in combinatie met een hoge(re) hak.
De juiste schoenkeuze kan al enorm helpen. Pas je de hakhoogte aan, dan merk je al gauw verlichting. Voldoende ruimte bij de bal van de voet en de tenen is ook essentieel, zodat de schoen de voorvoet niet bij elkaar drukt tijdens het lopen. Daarnaast kan een steunzool de klachten verminderen. Door de voorvoet op een bepaalde manier te ondersteunen, komt er meer ruimte tussen de middenvoetsbeentjes van de aangedane zenuwtak. Hierdoor zit de zenuw niet meer bekneld. De structuur kan zich gaan herstellen en pijnklachten en tintelingen verdwijnen.
Mochten je klachten langdurig of zeer ernstig zijn, dan kan je schoen van een afwikkelrol worden voorzien. Deze schoenadaptatie zorgt ervoor dat de druk op je voorvoet wordt verkleind tijdens het staan en lopen. De voorvoet kan hierdoor tot rust komen, waardoor de aandoening kan genezen. Een operatie is ook mogelijk, wanneer deze behandelingen niet helpen. Het is daarvoor van belang dat een orthopedisch chirurg je specifieke situatie beoordeelt.
We praten over een ingegroeide nagel, wanneer het puntje van de teennagel in de huid van de nagelwal groeit. Deze klacht komt vaak voor aan de grote teen. Blijft het puntje van de teennagel te lang zitten, dan kan er een ontsteking en zogenaamd wild vlees ontstaan. Er zijn meerdere oorzaken, zoals overmatige transpiratie aan de voeten of een teennagel die al wat ronder staat. Ook zijn er externe factoren, zoals het dragen van te krappe schoenen of een trauma aan de teen. Peuteren aan de nagels of het onjuist knippen ervan kunnen ook zeker bijdragen aan ingegroeide nagels.
Vooral de zijde van de teen waar de nagel is ingegroeid is pijnlijk. Er kan roodheid ontstaan en de nagelwal kan opzwellen. De klachten worden erger bij belasting, soms is het ervaren van een sok of een laken op de teen al te veel. Wanneer je lang doorloopt met een ingegroeide nagel, kan er wild vlees ontstaan, waardoor de teen kan gaan ontsteken.
Het ingegroeide puntje kan door een podotherapeut of medisch pedicure worden verwijderd. Afhankelijk van de grootte van het deel dat is ingegroeid, is de behandeling gevoelig tot pijnlijk. Je ervaart wel snel verlichting wanneer het puntje is verwijderd. Afhankelijk van de oorzaak van de klacht zijn diverse behandelingen mogelijk om herhaling te voorkomen. Het kan al voldoende zijn om schoenen te dragen die meer ruimte voor de tenen bieden. Een soort gaasje dragen kan ook bescherming geven, wanneer je door een rondere nagel last hebt van een ingegroeide teennagel. Ook kan de groei van de nagel worden begeleid met een nagelbeugel.
Het is raadzaam de huisarts de raadplegen. Je huisarts kan de nagel deels verwijderen, waarbij de basis waaruit de nagel groeit wordt behandeld zodat dit deel niet meer terug kan groeien. Hierdoor ontstaat meestal een gezonde, recht groeiende nagel. Verder is het belangrijk je nagels ten allen tijden recht af te knippen. Hierdoor zijn de hoekjes lang genoeg om langs de nagelwal verder te groeien en niet ingroeien.
Aan de achterzijde van je hielbeen bevinden zich twee slijmbeurzen. De ene vindt je tussen de achillespees en de huid, de andere tussen het hielbeen en de achillespees. Een slijmbeurs, ook bursa genoemd, is een met slijmerig vocht gevuld kussentj. Deze ligt tussen een botstuk van een gewricht en een pees in. De slijmbeurs zorgt ervoor dat de pees soepel langs het gewricht beweegt. Een slijmbeurs kan gaan ontsteken doordat de pees en het botgewricht in korte tijd meer wrijving uitoefenen. Dit kan klachten veroorzaken.
Heb je last van een achillespeesbursitis, dan ervaar je pijn aan de achterzijde van het hielbeen. De pijn komt voor op of aan de zijkant van de aanhechting tussen achillespees en hiel. Is de oppervlakkige bursa ontstoken, dan neem je meestal een rode, zachte verdikking aan de achterzijde van je hiel waar. Het harde hielstuk van je schoen voelt dan vaak pijnlijk. Is de dieper liggende slijmbeurs aangedaan, dan heb je vooral last van klachten tijdens het starten van een beweging of pijnklachten juist aan het einde van de dag. Je ontdekt dan geen zacht bultje op de hiel. Ook dan kan het dragen van stevig schoenen als pijnlijk worden ervaren.
Pas de belasting tijdelijk aan, aan de pijn, wanneer je in de acute fase van een achillespeesbursitis zit. Enkele malen per dag de pijnlijke plek 15 minuten koelen met een koude kompres kan helpen. Deze maatregelen hebben een verzachtend effect op het ontstekingsproces en verlichten de pijnklachten. Het is ook prettig om op goede schoenen te lopen die geen onnodige druk geven op de pijnlocatie. De schoenmaker kan het hielstuk van je soepeler maken op de juiste plek en uitzetten om ervoor te zorgen dat de bursa drukvrij ligt.
Een achillespeesbursitis gaat vaak gepaard met een afwijkende voetstand. Reageert het hielbeen niet op de juiste manier tijdens het lopen, dan geeft de achillespees extra wrijving op de aangedane slijmbeurs. Een tijdelijke therapeutische zool kan dan helpen. Met deze zolen zorg je voor een vermindering van de weerstand op de slijmbeurs, waardoor de klachten sneller afnemen. Dit is ook van belang als je naast een slijmbeursontsteking verkorte kuitspieren hebt.
Instabiliteit van de enkel ontstaat doordat je enkelbanden zich onvoldoende herstellen na een enkelverzwikking of misstap. De enkelbanden verliezen dan kracht en veroorzaken daardoor een verminderde stabilisatie van de enkel. Het gevolg van enkelinstabiliteit is dat je heel makkelijk je enkel kunt verzwikken. Houdt deze situatie zich langer aan dan kan dit blijvende schade aan het kraakbeen van de enkel geven.
Veelal een verminderde stevigheid in de enkel. Je voet verzwikt veel sneller. Dit kan ervoor zorgen dat je je onzeker voelt tijdens het lopen. Daarnaast komen vermoeidheid in de enkel en pijnklachten bij het lopen veel voor als er sprake is van enkelinstabiliteit. Wanneer je je voet verzwikt, kan er een zwelling ontstaan ter hoogte van de enkel, dit kan stijf aanvoelen. Ook kan de enkel blauw kleuren en is deze (tijdelijk) pijnlijk.
Halhoge schoenen dragen, het liefst met vetersluiting, zorgt voor een verbeterde stabiliteit in de enkel. Mochten stevige schoenen niet het gewenste effect hebben, dan kan de voet extra stabiliteit krijgen met een steunzool. Ook een enkelbrace kan zeker een goede (tijdelijke) oplossing zijn. Fysiotherapie is ook raadzaam.
Likdoorns (ook wel eksterogen, eeltpitjes, clavi genoemd) zijn pijnlijke eeltplekken waarbij de aangroeiende eeltlaag zich veelal puntvormig in de huid boort. Likdoorns komen vooral voor op of tussen de tenen, maar het kan ook voorkomen onder de bal van de voet. Een likdoorn ontstaat door verhoogde druk of wrijving, bijvoorbeeld bij hamertenen of een holvoet. Ook het dragen van smalle schoenen of hoge hakken kan likdoorns veroorzaken.
Het voelt als een pijnlijke, prikkende plek. Het is een wigvormige plek en vrij klein, slechts enkele millimeters groot. Likdoorns voelen hard aan en zien er vaak wat gelig uit.
Het is van belang om de druk op de likdoorn weg te nemen. Goed passende schoenen kunnen daarbij helpen: de voet moet de ruimte hebben, maar mag niet schuiven of slippen. Daarnaast kan een medisch pedicure de likdoorn verwijderen, samen met het aanwezige eelt. Blijft een likdoorn toch terugkomen,dan kan een steunzool de voetstand corrigeren en daarmee de druk nog verder wegnemen. Er zijn ook speciale pleisters beschikbaar om likdoorns te verminderen. Hier zit voornamelijk salicylzuur in. Pas wel op met het gebruik hiervan, de stof kan de gezonde huid aantasten en de likdoorn bovendien erg week maken. Behandeling is moeilijker, als de aangedane plek te week is.
Hamertenen en klauwtenen zijn afwijkingen van de stand van de tenen. Een hamerteen geeft een kromming op het eerste en tweede kootje van de teen. De teentop staat dan als het ware als een soort hamer op de grond. Een klauwteen geeft een vergrote buiging tussen het tweede kootje en het begin van de teen (bij het middenvoetsbeentje). Op de knokkel van het gewrichtje kunnen dan roodheid, wondjes, eelt of likdoorns ontstaan. Dit komt vaak voort uit een typische voetstand zoals een hol- of platvoet. Een hamerteen kan ook ontstaan doordat de pezen van de tenen te kort zijn of schoenen te strak zitten.
De beweeglijkheid van de teen wordt minder, omdat de teen gekromd staat. De teen kan daardoor stijf voelen, waardoor beweging pijnlijk is. Er kan ook druk ontstaan als de tenen aan de bovenzijde de schoen raken. Dit kan zorgen voor de vorming van wondjes, eelt of likdoorns.
Zijn de tenen nog beweeglijk dan kan een op maat gemaakte siliconen orthese of een steunzool ondersteuning bieden. De behandeling is helemaal afhankelijk van je persoonlijke situatie. Het is van belang om de druk- en wrijving tot een minimum te beperken. Draag daarom schoenen die bij de tenen voldoende ruimte in de hoogte geven en zo min mogelijk stiksels over de tenen hebben lopen. Eventuele eeltplekken of likdoorns kunnen door de podotherapeut of medisch pedicure worden weggehaald.
Wordt het dragen van schoenen lastig, vanwege sijven tenen, dan kun je in overleg met een orthopedisch chirurg kijken naar de mogelijkheden om op maat gemaakt schoeisel te gaan dragen. Ook is het mogelijk om de betreffende tenen te laten opereren.
Een andere naam voor een marsfractuur is een stressfractuur. Een marsfractuur is een breuk in één van de vijf middenvoetsbeentjes, die ontstaat als gevolg van bijvoorbeeld een wandeling, vermindering van je botkwaliteit of heel intensief bewegen. De breuk kan ontstaan door druk die continu op dezelfde plek in de voet plaatsvindt.
De pijnlijke plek zit vaak onder het midden van je voet. Je ervaart een plotselinge pijn terwijl je loopt. Ook kun je last krijgen van bloeduitstortingen onder je voet. De klachten worden vaak erger wanneer je veel staat en loopt.
De breuk of scheur moet zichzelf herstellen. Je kunt dit proces bevorderen door genoeg rust te nemen en de goed passende schoenen te dragen. Een podotherapeutische inlay kan daarbij worden ingezet om de middenvoet te ontlasten. Zo krijgt je voet meer rust en kan het genezingsproces starten.
Artrose, een chronische aandoening, zorgt ervoor dat het kraakbeen in de gewrichten van de voeten en enkels steeds slechter wordt van kwaliteit. Het kraakbeen zorgt ervoor dat je botten zich gemakkelijk en soepel kunnen bewegen. Artrose is als het ware overmatige slijtage, waardoor er meer wrijving onstaat tussen de botten. Dit kan voor pijn zorgen.
Bij het starten van bewegen ontstaan er vaak pijnklachten. Bewegingen die je als normaal beschouwt, zoals traplopen of uit de auto stappen, doen dan pijn en soms ervaar je ook nachtpijn. De voet kan er op lokale plekken rood en soms ook gezwollen uitzien. Je gewrichten kunnen later op de dag stijver en strammer aanvoelen en ze kunnen ook gaan ontsteken.
De juiste schoenen dragen is erg belangrijk bij artrose. Zorg dus voor een goed en professioneel schoenadvies. De schoenen kunnen in combinatie met podotherapeutische inlays zorgen dat de klachten minder erg worden. Daarnaast is genoeg bewegen belangrijk, maar zonder dat er overbelasting optreedt in de voetgewrichten. Artrose kan als effect hebben dat je loophouding en de stand van je botten verandert, hierdoor kun je ook likdoorns en eeltvorming krijgen. Het is daarom ook verstandig om regelmatig je voeten te laten behandelen door een medisch pedicure.
Meest complete
schoenenwinkel in
de regio
Dezelfde werkdag
met de fiets in
Alphen bezorgd
1,5 uur gratis
parkeren
Altijd bereikbaar,
ook via WhatsApp
Meer dan 100
jaar ervaring
Meest complete
schoenenwinkel in
de regio
Dezelfde werkdag
met de fiets in
Alphen bezorgd
1,5 uur gratis
parkeren
Altijd bereikbaar,
ook via WhatsApp
Meer dan 100
jaar ervaring
